معبد شائولین

  

یکی ازمکانهای عقیدتی درآن زمانها بود که پیروان کثیری از قبایل مختلف چینی را بسوی خود می کشاند. معبدی ارزشمند به لحاظ تاریخی ومؤثر بر فرهنگ مردمان چین. بنا به برخی روایات این معبد را بودائیهای هندی که به این دیار مهاجرت کرده بودند بنا نهادند که از ابتدامکانی برای زیارت وکنترل قوای درونی بود. آنان معتقد بودند که آدمی از نیروهای حیاتی عظیمی غیر از حواس پنجگانه برخوردار است و سعیشان در آن معبد بیشتر کنترل هواهای نفسانی ، مبارزه با امیال درونی و نزدیکتر شدن به نیروی حیاتی بود ، که رفته رفته منجر به قدرتمندتر شدن نیروی تفکر آنان نیز شده و افراد یا قبایلی که با شائولین در ارتباط بودند همواره در جنگهای قبیله ای پیروز و برتر میدان بودند، به مرور زمان تمامی قبایل چین به این امر واقف شدند که فنون مهارتی ویژه ای در شائولین آموزش داده می‌شود که تسلط بر آن فنون آنان را فاتح جنگها می نماید لذا اغلب به آنجا روی آودند وفرهنگ و ذات شائولین در مدت نه چندان زیادی در تمامی سرزمین اژدهای زرد(چین) اشاعه یافت با سپری شدن سالیان بسیار زیاد هر قبیله ای تحولات جدیدی را بر فنون شائولین اعمال نمود تا اینکه اوضاع به گونه ای شد که هر چند قبیله ، خود سبک ابداعی خاصی را بوجود آوردند که در مجموع تا کنون شمار سبکهای رزمی شناخته شده چینی به بیش از 450 سبک رسیده است که در مجموع غنای تکنیکی بی نظیری به این فنون رزمی بخشیده است .

رازداری

گرچه تفاوت فنون در این سبکها بسیار فاحش وآشکار بود اما یکی از وجوه مشترک آنها خصلت رازداری بسیار برجسته‌ای بود که استاید این سبکها داشته و به شاگردان نیز منتقل می کردند. دلیل بوجود آمدن این خصلت این بود که اگر قبیله یا طایف‍‍ه‌ی خاصی به فنون جدیدی دست پیدا میکرد ، برای آنکه در جنگها از همین فنون بر علیه خود آنان استفاده نشود یعنی در واقع ، ابزار را به دست دشمن نداده باشند ، بصورت بسیار محرمانه از این فنون محافظت میکردند. مدرنیته شدن جهان به شیوه امروزی و گرایش مردمان جهان به صنعت وتکنولوژی ، موجبات تغییرات فراوانی را در جنگهای طوائف چین فراهم آورد ، پدیده‌ی ارتباطات که توانست مردم جهان را به هم نزدیکتر سازد‌،بروی چینی ها نیز بی تأثیر نبود . به مرور زمان روابط خاصی در میان مردمان چین ظهور نمود و فرهنگ شائولین به‌عنوان عقیده‌ای بنیادین در آن سامان درآمد .

حال که مردم چین از نقطه‌ی اشتراکی بزرگی برخوردار شده بودند و امپراتوری چین هم جایگاه خود را در خطر می‌دید، ترفندهای دیگری را جهت سلطه بر آن کشور برگزید که از آنجمله میتوان رواج تریاک در آن کشور را نام برد که پس از مدت کوتاهی زندگی بیشتر مردم را فلج نمود .

انقلاب تریاک یکی از بزرگ‌ترین رخدادهای تاریخی چین است و عمدتاً توسط تفکر و فرهنگ مشترک مردم چین که نشأت گرفته از فرهنگ شائولین بود شکل گرفت و اعتیاد و ذات تریاک را در آن دیار ریشه کن کرد.

پس از آن زمان عموماً سبکهای مختلف شائولین از محبوبیت بیشتری برخوردار شدند تا آنجا که در مراسمات مختلف ، قهرمانان و برجسته‌ترین رزمیکاران چینی به نمایش تواناییهای خود می‌پرداختند. طی چند صد سال این مسئله به همین روال می‌گذشت و فنون رزمی چینی کاملتر می‌شدند ، کشورهای زیادی خواهان فراگیری این فنون و مهارتهای رزمی بودند اما هیچگاه از سوی چینی‌ها اجابت نمی‌شد چرا که همواره خصلت رازداری چینی‌ها به نسلهای بعد انتقال می‌یافت و مانع از گسترش این فنون در خاج از مرزهای چین می‌شد... تا اینکه پس از گذشت سالیان متمادی ، رفته رفته این مهارتها بصورت یک ورزش باستانی درآمد که با نامهای مختلفی شناخته می‌شد که مهم‌ترین این اسامی عبارت بودند از کونگ‌فو ، بوکس چینی ، چوان‌فا ، شائولین ، ووشو و غیره که بنا به توافقات مقامات شائولین در چین نام ووشو برای جهانی شدن این ورزش برگزیده و فدراسیون جهانی این ورزش نیز تشکیل شد.

سبک معروف و کهن ووشو است که یک سبک درونی و بیرونی است. یعنی سختی و خشونت دو سبک چانگ چوآن و نان چوآن و نرمی و پرداختن به درون سبک تای چی را دارد. زیر مجموعه‌های این سبک بسیار زیاد هستند که پرداختن به آنها مقوله‌ای گسترده است که در زیر فقط اشاره‌ای به تعدادی از سبکهای زیر مجموعه شائولین چوآن می‌‌شود:

· تانگ لانگ(مشت ملخ(

· لوهان(سبک معروف و اولیه شائولین(

· زائو زوی(سبک آدمک مست(

· فنزی چوآن(مشت لغزشی(· ...

سبک تای چی چوآن

مشت تنفسی نام این سبک است که تنفس ریتمیک همراه و هماهنگ با حرکات فرم از ویژگیهای این سبک می‌‌باشد. هنر رزمی تای چی چوآن از سبکهای درونی است که بر خلاف دو سبک گفته شده در بالا (چانگ چوآن و نان چوآن) بر روی روح و درون کار می‌‌کند که در روند تمرین این سبک جسم نیز ساخته شده و هنر جو را به سطح بالایی از سلامتی و آمادگی جسمانی می‌‌رساند. امروزه این هنر رزمی را در سراسر جهان به خاطر سلامتی جسمانی و روانی و برای رسیدن به آرامش روحی انجام می‌‌دهند. به طور کلی حرکات سبک تای چی آرام و نرم و یکنواخت بدون وقفه بوده که به قول چینیها مانند ابرهای شناور و آبهای روان است.

تای چی دارای پنج سبک درونی دارد که همگی از استیلهای تای چی بحساب می‌‌آیند:

1. استیل یانگ

2. استیل چن

3. استیل وو

4. استیل سان

5. استیل هائو-زانگ

همچنین دارای سبک معروف و منحصر بفرد در زمینه دفاع شخصی و مبارزه می‌‌باشد که علاوه بر این انجام این تمرینات کمک شایانی به بیداری نیروی درونی و جاودانی در انسان می‌‌کند. به این سبک تویی شو یا رد و بدل کردن دستها می‌‌گویند که در زبان انگلیسی به آن Push hands می‌‌گویند. همچنین زمینه دیگری در تای چی وجود دارد بنام چی کنگ که مجموعه‌ای شیوه‌های تنفسی است که با انجام این تمرینات پس از 6 ماه بصورت مداوم، کلیه امراض و ناراحتیهای جسمی و روحی بهبود خواهند یافت. البته اگر در هوای پاک مانند کوهستان تمرین شود نتیجه بسیار قابل توجهی خواهد داشت.

یا مشت کوتاه که در مناطق جنوبی چین ابداع شده و بخاطر داشتن مشتهای سریع تر, سنگین تر وقوی تر انجام حرکات فرم در جا این لقب را گرفته است.

+ معبد شائولین، مهد پرورش هنرهای رزمی قدیمی چینی، واقع در ایالت هونان، اکنون بیش از هزار و پانصد سال است که ناظر اجرای تمرینات هنرهای رزمی است چه بدون سلاح و چه با سلاحهایی نظیر باتوم، خنجر، شمشیر و… امروز بدست آوردن شجره‌نامه محرمانه بزرگانی که موفق به فراگیری سبک شائولین شده بودند، بعید به نظر می‌رسد. در مجموع علائم و نشانه‌هایی که از تاریخ به دست ما رسیده، که گاهاً امکان دارد افسانه باشند. به ما این امکان را می‌دهند که از بین آنها، یک جمع‌بندی کلی داشته باشیم..رن پنجم، زمان پیدایش معبد، دو استادی که نامهایشان بدست ما رسیده؛ استاد کوآن‌سووی و هانگ جی چان هستند که در مبارزه بدون سلاح از نام‌آوران عصر خود بوده‌اند و این هنر را به راهبان معبد آموزش می‌دادند. سپس با مهارت یکی از راهبه‌های هندی تبار به نام پاتویو، تمامی نگهبانان معبد نیز آموزش دیدند.

بعدها با کمک هویی کوآنگ و تسانگ چائو، پاتویو توانست فعالیت‌های کوآن و هانگ را دنبال کند و بسط دهد. استاد هویی یکی از متخصصان فنون مبارزه و استاد تسانگ یکی از فن‌آوران بوکس زمان خود شدند.

این چنین بود که در قرن ششم، وقتی بود که هیدارمای معروف (که او نیز هندی تبار بود)، وارد معبد شائولین شد، از قبل شهرت روشهای هنرهای رزمی او به گوش همگان رسیده بود. استاد هیدارما به راهبان روش جدیدی آموخت که در عین این که مبارزه می‌کنند، سلامتی خود را نیز به بهترین شکل ممکن حفظ کنند و آن را به خطر نیندازند ولی این روش خیلی واقعی به نظر نمی‌رسید. پس از آن استاد گسترش دادن تکنیک‌های ویژه مبارزه و خصوصاً استفاده از باتوم را از سر گرفت.

ما منتظر رسیدن قرن شانزدهم می‌شویم تا پدیده تسویی یوآن، از راه برسد. او خیلی زود متد جدیدی از مبارزه ارائه داد که ترکیبی از 72 حرکت بود، پس از آن به کمک اساتیدی چون پی-یو-فانگ و لی چانگ، تسویی یوآن توانست ورزش بوکس را در 5 فرم متفاوت و ترکیبی از 170 تکنیک ابداع کند.

این پنج سبک عبارت بودند از: بوکس اژدها، بوکس ببر، بوکس درنا، بوکس مار و بوکس پلنگ. پس از این دوره، جهشی داریم به قرن 18. سال 1736. زمانی که معبد قربانی آتش‌سوزی شد که توسط سپاهیان امپراطور افروخته شده بود. این یک کشتار دسته جمعی واقعی بود برای راهبانی که هیچ راه گریزی نداشتند.

تمامی به جا مانده‌ها را نیز، اعدام کردند و از این بین فقط 5 نفر جان سالم بدر برده، فرار کردند. این افسانه است یا واقعیت؟ کسی نمی‌داند افسانه‌های عامیانه این طور می‌گوید که این 5 نفر بعدها، خالق پنج سبک بزرگ کونگ فو شدند. این پنج استاد بزرگ ایالت هونان را ترک کرده و به جنوب کشور، ایالت فوکیان پناهنده شدند. نامهایشان را عوض کرده و هر یک سبک ویژه خود را در کونگ فو بنا به دانسته‌هایی که در معبد شائولین آموخته بودند، پدید آوردند. لی‌هی کی سبک لی- گار- کوآن را پدید آورد، مو چائوهینگ سبک مو- گار- کوآن، تسی تو چونگ سبک چوی- گار کوآن، لیو تا – هونگ سبک لیو- گار- کوآن و هونگ هی کوآنگ سبک گار- کوآن را پدید آوردند.

سبک هونگ، یعنی هانگ گار، مهمترین سبک قدیمی شائولین است که بر جای مانده است. و بالاخره در قرون 19 و 20، کونگ فو توسط شخصی ممتاز و معروف به نام هوآنگ فی، هونگ (متولد 1847 متوفی 1924)، معرفی شد. او که نزد پدرش هوآنگ چی اینگ (او نیز نزد لوآ- تسی، یکی از ده ببر شائولین در جنوب)، پرورش یافته بود، فی – هونگ زندگی درخشانی را پشت سر گذاشت او شاهکارهایش را در ادبیات چین و در دنیای سینما به جای گذاشته است.

همچنین هر آنچه امروز، جکی‌چان و جت‌لی روی پرده‌های سینما از خود نشان می‌دهند، حرکات و ژست‌های افسانه‌ای هوآنگ فی- هونگ است، مردی که خالق فنی بود که «ضربه‌ای برگرفته از روح ماده» معنی می‌داد.

اژدها : ازبرترین حیوانات در دفاع و حمله است.که درباره آن قبلا گفته شد.فقط باید گفت که نوع پنجه اش بصورت است که 4انگشت بصورت خمیده و انگشت شصت بصورت معمولی است.

ببر : در چین شیر زندگی نمی کند.به همین خاطر ببر بعنوان سلطان حیوانات است.پنجه ببر بصورتی است که تمام انگشتها کاملا کشیده وبعد خم میشود .باید گفت که پنجه ببر حالتی فشاری دارد.

درنا : درنا از پرندگانی است که به علت ماندن روی پاهایش به مدت طولانی در مقابل گرگ معروف است .که از این حرکت آن در وینگ چون و ووشو استفاده میشود.پنجه درنا بصورتی است که 4انگشتها بصورت صاف و شصت زیر 4انگشت قرار میگیرد .بصورتیکه کلیه انگشتها به هم بچسبند.

مار: پنحه مار دو نوع است .یکی بصورتی است که3نگشت بصورت صاف و انگشت کوچک وشصت کمی خم میشود.نوع دوم آن بصورتی است که 5انگشست به هم چسبنده وکف دست رو به بالا است.

پلنگ : پلنگ حیوانی است که مهروفترین پنجه را دارد.و در کلیه هنرها و ورزشهای رزمی بکار میرود.باید توجه کرد که انگشت شست باید جمع شده باشد .چون اگر رو باشد امکان شسکستن آن است

در اصل این پنج حیوان به پنج حیوان شائولین معروفند.

چوی لی فوت: دوازده(12) روش مبارزه و مسابقات مختلف دراین زمینه را داراست از جمله:

سمی کونگ فو فایتینگ- فول کونگ فو فایتینگ- سوپرکونگ فو فایتینگ- مدرن کونگ فو فایتینگ- چاینیز کیک بوکسینگ- استریت فایت- ولایت فایتینگ و... که هر کدام از این روشها دارای مسابقات کشوری- آسیایی وجهانی می باشد.

چوی لی فوت: روش کامل دفاع شخصی برای تمامی گروه های سنی باهرتوانایی جسمی می باشد.

در این سبک به نیروهای درونی و کنترل نفس واهمیت روح نسبت به جسم توجه کامل شده است که لازمه ی رسیدن به مدارج عالی این رشته است. همچنین دستیابی به تناسب اندام و تجربه روشهای مختلف مبارزه با دست خالی وبا سلاح از ویژگیهای این سبک اصیل است.هنر ترکیبی رزمی چوی لی فوت توسط استاد نجیب زاده ای به نام (چان هونگ) بنیانگذاری شد .این روش پدیده ای ترکیبی از فنون مختلف شاگردان راهب تامو بوده است . به طوری که ضربات سرعتی و بلند پا با ضربات انفجاری دست همراه با فنون درگیریهای نزدیک و هنر سلاح مخوف و به کار گیری نیروهای درونی اساس این هنر رزمی می باشد .نام این رزم به لحاظ احترام و تواضعی که فلسفه بنیادین این هنر است از نام سه استاد چان هونگ - بنیانگذار آن - نشأت میگیرد: چوی از نام استاد چوی فوک - لی از نام استاد لی یاووسان و فوت از نام بودا که روش اصلی هنر رزمی چوی لی فوت یعنی روش مبارزه به وسیله نیروهای درونی است.